Ghostbusters / 2016, 116 dk

Son on yılda yaptıkları işleri özellikle takip etmeye çalıştığım –ve çoğunlukla beğendiğim– komedi yıldızlarını düşündüm: Tina Fey, Amy Poehler, Kristen Wiig, Julia Louis-Dreyfus, Melissa McCarthy, Amy Schumer… Dışardan bakınca, başarılı kadın komedyenlere karşı bir zaafım varmış gibi görünebilir! Ama bunu bir cinsiyet tartışmasına dönüştürmeden önce durup düşünmek lazım: Geçtiğimiz on yıl, sadece komedi yaparak uluslararası şöhret kazanan kaç erkek oyuncu çıkardı? Gerçekten aklıma isim gelmiyor.

Durum böyle olunca, tamamı kadın komedyenlerden oluşan yeni bir Ghostbusters ekibi, benim için, huzursuz bir kediye verilen yün yumağı, yalnız bir akşamcıya ikram edilen Kulüp Rakı, veya ne bileyim, bir plazanın alt katında açılan Starbucks heyecanı yarattı!

Ancak ne yazık ki, Melissa McCarthy (Bridesmaids, Spy), Kristen Wiig (Bridesmaids, Saturday Night Live, The Skeleton Twins), Kate McKinnon ve Leslie Jones (ikisi de Saturday Night Live) dörtlüsü, ayrı ayrı –ve beraber– ne kadar komik olabildiklerini daha önce defalarca kanıtlamış olsalar da, Ghostbusters bu potansiyelden bir türlü faydalanamıyor. Neredeyse tüm kadro kendini frenleyerek oynuyor, diyalogların komedi dozunu bilinçli olarak aşağı çekiyorlar.

İşte bu noktada anlıyoruz ki, 2016 yapımı Ghostbusters’ın amacı The Heat veya Spy ayarında bir komedi filmi olmak değil; kendisini fazla ciddiye almayan bir gizem-aksiyon-macera filmi olmak. Ve bunu çoğunlukla başarıyor. Üstüne üstlük görsel tasarım açısından bu yazın en renkli ve enteresan işlerinden biri olma özelliğini taşıyor. Mizah dedektörünüzü düşük seviyeye ayarlarsanız, verimli bir hayalet avı olacağı kesin.