Olabildiğince duygusuz bir sinema izleyicisi olduğumu ifade etmekten çekinmiyorum. Herkesin “acıklı” dediği film boyunca sıkıntıdan gözlerimi devirdiğimi bilirim. Bir filmin bana bir şey hissettirmek için çaba harcadığını fark ettiğim anda alaycı, küçümser duvarlarım yükseliverir.

Problemli bir genç kadının “kendini keşfetme” yolculuğunu anlatan Wild / Yaban, kâğıt üstünde duygusal manipülasyona açık ve çiğ bir hikâye gibi dursa da, hissettirmeyi başardığı her şeyi çaba harcamadan hissettiriyor.

Gençliğindeki travmalardan başlayıp madde bağımlılığı ve başarısız bir evliliğe uzanan bir sürecin sonunda Cheryl Strayed (Reese Witherspoon), her şeyi geride bırakıp uzun bir doğa yürüyüşüne çıkıyor. Cheryl Amerika’yı baştan sona yürürken, bir taraftan onu bu noktaya getiren geçmişini öğreniyoruz, diğer taraftan da yolda karşılaştığı kimi yardımsever, kimi tekinsiz, ama hepsi ilginç yan karakterleri tanıyoruz.

Jean-Marc Vallée’nin (C.R.A.Z.Y., Dallas Buyers Club) yönetimi iki açıdan takdire şayan. Öncelikle, bu son derece basit “kişisel gelişim” hikâyesinden, merakla izlenen bir olay örgüsü kurabildiği için. Hiçbir sahnede fazla oyalanmayan hızlı tempo, geçmiş ve şu an arasındaki rahat geçişler, ne yaptığını iyi bilen bir yönetmenin alametifarikaları olsa gerek.

İkinci olarak, kolay yolu seçip “vıcık vıcık” bir duygusallığa yaslanmadığı için ayrıca tebrik edilmeli Wild. Cheryl’in film boyunca sırtlandığı fiziksel ve duygusal yük sahte değil. Acısıyla baş başa kalmaktan korkmayan, pişmanlıklar taşıyan ve bunları saklamayan, güçsüz ama iradeli, yalnız olmayı tercih ettiği için yalnız bir kadın başkarakter, modern sinemada sandığınızdan daha ender görülüyor.

Fazla ortadaki sembol kullanımını (“Tilki annesini temsil ediyor, anladınız mı!!!!!”) mazur görürseniz, Wild / Yaban size içten ve etkili bir sinema deneyimi yaşatabilir. Ayrıyeten Türkiye’nin bir ucundan bir ucuna doğa yürüyüşü yapma konusunda gaza gelebilirsiniz; gelmeyin, yanlış ülkedesiniz. 1. 2. 3.

10 üzerinden 7,5